Niet het uitzicht waar ik voor betaald heb
Mia van Doorn zat voor het raam. Ze hees aan haar sigaret. Niet beheerst, dat merkte ze zelf ook wel. Dat hoefde niemand - ik herhaal Niemand!- haar te vertellen. Nijdig tikte ze de askegel af in de sanseveria die haar uitzicht belemmerde en nam weer een lange trek. Ten slotte stond ze op en tikte met haar ring tegen het raam. Het was geen trouwring, want trouwen, daarvoor was ze teveel een vrijbuiter. En bovendien had hij haar nooit gevraagd. Als hij haar gevraagd had, had z
De parabel van de plant
De boer had een vruchtbare akker waarop planten goed wilden groeien. Hij werkte daar dan ook hard voor. Gaf de planten op het juiste moment water, bemestte ze met de beste grondstoffen en zorgde ervoor dat ze niet te dicht bij elkaar stonden. Iedere avond, voor hij naar huis ging, draaide hij zich om en bewonderde zijn werk. Regelmatig wieden, dat is het geheim, peinsde hij. Op een dag liet hij zijn spade vallen. Hij bukte zich om het gereedschap op te rapen en zag toen dat h
Kaddisj voor Kertész
Op een vrije donderdagmiddag slenterde ik door Utrecht; van boekwinkel naar boekwinkel op weg naar het café waar ik de laatste pagina’s van Imre Kertész’ roman Kaddisj voor een niet geboren kind wilde lezen. De boekverkopers bleken mannen van de wereld die stuk voor stuk, refererend aan het boekje onder mijn arm verzuchtten: ‘Kertész is dood, he.’ Ik wil altijd graag de schijn op de hoogte te zijn van het nieuws voor het gebeurd is, en deed mijn best me niet geschokt te tone
